gm. Kwidzyń, pow. kwidzyński, woj. pomorskie

W latach 1399-1446 w miejscu wsi istniał dwór należący do komturstwa gniewskiego. W XV i pocz. XVI w. w wyniku zniszczeń wojennych, folwark upadł a grunty należące do niego użytkowano jako pastwiska. W 1682 r. mieszkało 6 chłopów płacących czynsz. Osiedli na okres 40 lat. W 1744 roku było ich już 10 w tym 5 menonitów. Większy rozwój nastąpił w 2 poł. XVIII w. po zakończeniu wojny siedmioletniej. W 1780 r. wieś posiadała 194 mieszkańców. W 1910 r. liczyło 278 ha i 118 osób w tym 52 polaków. Krajobraz kulturowy zachowany w dobrym stanie. Widoczny pierwotny układ dróg, siedlisk oraz pól.

Wieś kolonijna położona na prawym brzegu Wisły, w północnej części niziny kwidzyńskiej. Ok. 15 km na północny –zachód od Kwidzyna.