gm. Kwidzyń, pow. kwidzyński, woj. pomorskie

Obecna wieś zajmuje przestrzeń kilku osad istniejących do XX w. Są to, poza samym Janowem, Małe Pólko-Kleinfelde, Bursztych, Kramrowo-Kramersdorf i Nowe Lignowy-Neu Liebenau. Wchodziły one w skład własności królewskiej w powiecie tczewskim województwa pomorskiego. W okresie pruskim podlegały powiatowi kwidzyńskiemu Rejencji Kwidzyńskiej. Pierwsza wzmianka dotycząca wsi Janowo pochodzi z 1682 r. W 1746 r. wymieniany był zbór protestancki. W 1760 r. wieś posiadała 13 włók, zamieszkiwało ją 14 gburów. W latach 1867-1872 zbudowano kościół w stylu neogotyckim. Odtąd była to wieś parafialna. W okresie wcześniejszym mieszkańcy Janowa przeprawiali się przez Wisłę do kościoła w Gniewie. Pod koniec XIX w. wieś obejmowała obszar 1446 mórg z 64 budynkami, 31 domami. Wśród mieszkańców było 157 katolików i 126 ewangelików. Szkoły znajdowały się w Wielkich Lignowach i Wielkiej Pastwie. W 1905 roku do Janowa doprowadzono kolej wąskotorową z Marezy. Osada Kramrowo odnotowana była już w 1682 r. jako kolonia (Kramorowo Dwór). W 1773 r. była to już wieś sołecka. Osada Nowe Lignowy odnotowana w 1607 r. jako wieś z oczynszowanymi holendrami na 13 włókach. W konsekwencji powodzi w 1624 r. wymieniana jako pastwisko. Osada Małe Pólko odnotowana źródłowo została jako wieś w 1606 r. Podczas plebiscytu w 1920 r. we wszystkie te miejscowości opowiedziały się za przyłączeniem do Polski.

Wieś złożona pierwotnie z kilku osad, ciągnących się wzdłuż jednej ulicy jako rzędówki. Położona na prawym brzegu Wisły, w północnej części niziny kwidzyńskiej. Ok. 15 km na północny –zachód od Kwidzyna.

Krajobraz kulturowy zachowany w dobrym stanie, czytelny do dziś pierwotny układ siedlisk i pól.

Do zabytków wsi należy kościół p.w. św. Jana Chrzciciela oraz cmentarz na wale przeciwpowodziowym.

BN- zagroda zbudowana w 1 poł. XIX w. Położona w północno-zachodniej części wsi, przy drodze prowadzącej na wał przeciwpowodziowy. Zagroda jednobudynkowa ustawiona ścianą wzdłużną do głównej drogi i wału przeciwpowodziowego; częściowo podpiwniczona, parterowa z użytkowym poddaszem, nakryta dachem dwuspadowym. Układ przestrzenno-funkcjonalny dwutraktowy. Zbudowana na podmurówce kamienno-ceglanej, drewniana w konstrukcji wieńcowej z zawęgłowaniem na obłap. Ściana zachodnia oraz częściowo północna murowana z cegły. Dach pokryty dachówką ceramiczną. Stolarka okienna drewniana ościeżnicowa ze słupkiem, stolarka drzwiowa drewniana ramowo-płycinowa.