gm. Nowy Dwór Gdański, pow. nowodworski, woj. pomorskie

Wieś założona w 1715 r. w późnym okresie kolonizacji, w 1820 r. mieszkało tu 77 osób, w tym 45 mennonitów.

Układ przestrzenny wsi - rzędówka bagienna po wsch. stronie drogi ze Stobny do Marzęcina, tworzyło ją 5 gospodarstw oraz jedno na koloni przy lokalnej drodze w kierunku Drylinga.

Krajobraz kulturowy wsi całkowicie zmieniony, obecnie zabudowę tworzą jedno i dwurodzinne domy pracowników byłego PGR wybudowane po 1945 r. zachowane są trzy drewniane domy z dawnych zagród holenderskich przebudowane w k. XIXw., jeden współcześnie omurowany, oraz jeden dom drewniany z okresu międzywojennego. Z dawnego, największego gospodarstwa ocalał dom, stodoła, jeden murowany budynek gospodarczy oraz niszczony park

Nr 3 - budynek mieszkalny z dawnej zagrody holenderskiej w układzie kątowym, wzniesiony na pocz. XIXw., przebudowany w k. XIXw. usytuowany w płd. części wsi, po jego płn. stronie przylegały dawniej budynki gospodarcze, po wsch. stronie zachował się fragmentarycznie stary park. Dom 1,5 kondygnacjowy, z facjatą w zachodniej połaci dachu; drewniany, zrębowy, oszalowany wtórnie pionowo, ze słupowo - ryglową ścianką kolankową, facjatką i szczytem oszalowanymi pionowo, wnętrze przebudowane; elewacja szczytowa 3 - osiowa, szczyt dwupoziomowy, na dole 4 - osiowy, para okien ujęta mniejszymi okienkami zamkniętymi odcinkowo, wyżej półkolisty świetlik; zachowane fragmenty dekoracji laubzekinowej w szczycie wsch. i facjacie, zaciosy belek płatwiowych, obramienia okien, deska gzymsowa