gm. Miłoradz, pow. malborski, woj. pomorskie

Wieś lokowana w 1344 r. przez Wielkiego Mistrza Ludolfa Königa o nazwie Bysterfeld, na 36 włókach. Kościół wzmiankowany w XVI w. rozebrany został w wieku XIX. W obrębie wsi włączony został dawny majątek Renkau - Rękowo. W 1820 roku wieś liczyła 166 mieszkańców, w tym 10 mennonitów.

Układ przestrzenny wsi - niewielka ulicówka z obustronną zabudową drogi (pierwotnie jednostronna) biegnącej w osi płn - płd. z Kończewic do Mątowów Wielkich, z dwoma dużymi gospodarstwami po zach. stronie i jednym po stronie wsch. w centrum wsi, po wsch. stronie cmentarz z gotyckim ossarium.

Krajobraz kulturowy wsi zachowany w znacznym stopniu, czytelny układ przestrzenny wsi, historyczną zabudowę tworzy kilka murowanych domów z pocz. XXw. oraz dom podcieniowy z 1 ćw. XIXw. Na dawnym cmentarzu ewangelickim zachowana częściowo zieleń obwiednia i fragment alei oraz średniowieczny budynek ossarium z XIV w., , nagrobki zostały praktycznie w całości usunięte. Zachowana fragmentarycznie zieleń drożna, oraz rozłóg pól po wsch. i zach. stronie wsi.

Nr - dom podcieniowy usytuowany po wsch. stronie drogi, kalenicowo, wzniesiony w 1 ćw. XIX w., drewniany, zrębowy, otynkowany, z oszalowanymi szczytami i ryglowym podcieniem pośrodku elewacji zach. wspartym na 8 drewnianych kolumnach stylizowanych na porządek joński. Budynek o bardzo bogatym detalu architektonicznym - deski przesłaniające naroża, gzyms wieńczący, kolumny i festony podcienia, dekoracyjne drzwi wejściowe.