Artykuły --> Ziemia Sieradzka

Cmentarze

Cmentarze, stanowiące miejsce spoczynku kolonistów holenderskich, są nieodłącznym elementem krajobrazu wiejskiego terenów zasiedlonych przez osadników. Bardzo często są ostatnim świadectwem o holenderskiej wsi. Często zdarza się, że jedynie dzięki nim daną osadę wiązać możemy z tą kolonizacją.

Na terenie Ziemi Sieradzkiej i Wieluńskiej do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie 3 nekropolie, o których możemy z dużą pewnością lub bezsprzecznie powiedzieć, że są związane z tym osadnictwem. Stan ich zachowania jest często bardzo zły. Od wyjazdu rdzennych mieszkańców wsi nekropolie są zaniedbane, a często celowo niszczone. Przysłużyła się temu przede wszystkim propaganda zimnowojenna po II wojnie światowej. I choć z powodzeniem podejmowane są próby ich ratowania i uporządkowania, to trend ten nie jest jeszcze powszechny. Jedynie na Żuławach, dzięki ogromnemu zaangażowaniu społecznemu oraz działalności Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Mennonickiej, udało się uporządkować kilka nekropolii.

Na olęderskie cmentarze obecni mieszkańcy patrzą przez pryzmat wojennych przeżyć - dziedzictwo ich poprzedników kojarzy im się z pozostałością po Niemcach, którzy w XX w. stanowili większość pośród osadników, a ci pozostali, którzy w swojej tradycji wiązali swoje korzenie z Holendrami-mennonitami, ginęli w ogólnej masie tej społeczności.

Cmentarze położone są najczęściej na skraju wsi . Z reguły są niewielkie, z pięknymi starymi drzewami stanowiącymi niejednokrotnie pomniki przyrody. Oczywiście im starszy cmentarz, tym piękniejsze okazy drzew. Każda z licznych jeszcze nekropolii jest niepowtarzalna i godna zachowania.